اعتقاد اسلام بدون مرز و شهید حسن قاسمی دانا

بهمن ۹۲ بود که زمزمه های سوریه رفتن حسن شروع شد. یک روز آمد خانه آن قدر روضه خواند و گریه کرد تا اشکم را در آورد.

گفتم: حسن جان! چرا این قدر حالت خراب است؟

گفت: به خاطر سوریه است. فیلمی از حرم حضرت سکینه (س) نشان داد که به دست داعش تخریب شده بود، عکس های زیارت سال ۱۳۹۰ خودش را هم نشان داد که چقدر سالم و دلربا بودند. گفت: من باید بروم.

گفتم: اگر در ایران جنگ شد برو، اما سوریه نه. گفت: مادر من! این مرزها ما کشیدیم. اسلام مرز ندارد. از قصه زن یهوی و خلخالش و حضرت علی (ع) گفت.

خواستم بروم آشپزخانه تا جواب بله از من نگیرد.

گفت: مامان! یادت است محرم که می شد می گفتی ای کاش زمان امام حسین (ع) بودی و شما را فدای امام حسین (ع) می کردم. اگر راست می گفتی الان وقتش است.

دیگر نمی توانستم چیزی بگویم و اجازه را به همین راحتی از من گرفت.

راوی: مادر شهید

مجله فکه، شماره ۱۸۰؛ اردیبهشت ۱۳۹۷؛ صفحه ۵۶-۵۵٫