سید ارادت ویژه ای به امام خمینی داشت. هر وقت با امام خمینی دیدار می کرد، در راه بازگشت بیش از حد معمول شاداب و خوشحال بودند.
می گفتند: «آقای خمینی مراحل عرفانی اش را تمام کرده و فعلا از طرف حضرت احدیت و حضرت ولی عصر (عج) مأمور به اصلاح جامعه مسلمین مخصوصا ایرانیان است».
در نصیحتی به یکی از نمایندگان شیراز در مجلس گفتند:
«پسر جان! باید باورت بیاید که حضرت امام نائب امام زمان سلام الله علیه است. تصور کن که با نائب امام زمان چگونه باید رفتار کرد. احترام به امام ، احترام به امام زمان است و احترام به امام زمان، احترام به خداست. می خواهی عزت پیدا کنی، عزت در تبعیت از امام است».
ایشان در عمل هم تابع امام بود. خودش را موظف کرده بود در زمانی که صدا و سیما سخنرانی ها های امام را پخش می کرد، پای گیرنده بنشیند و از سخنرانی ها یادداشت برداری کند و سخنرانی امام را محور سخنرانی هایش قرار دهد.
همیشه می گفت: «مسئله امام مسئله شخصی ساده ای نیست که انسان تصور کند مرجعی حرفی زده ما هم باید تبعیت کنیم. مسئله فوق این هاست. در مسائل بسیاری که خدمت امام می رسیدیم، ایشان حرفهایی می زد که تصور می کردیم حرف ها حرف خودش نیست و از بالاست. در برخی مسائل با اینکه اصلا جزئیات را خدمت شان نگفته بودیم، اما وقتی حرف می زد با آن جزئیات تطابق داشت».
دو جمله «من اطاع الخمینی فقد اطاع الله» و «بی عشق خمینی نتوان عاشق مهدی شد»، از معروفت ترین کلمات قصارشان است و آخرین دعای وصیت نامه اش هم درباره امام خمینی است:
«هر کس یار و کمک امام خمینی است خدا یارش باد و هر کس دشمن این امام و مخالف این امام و بی تفاوت به این امام است، خدایا به خودش واگذارش کن».
کتاب شاهد عتیق؛ نگاهی به زندگانی شهید آیت الله دستغیب؛ نویسنده: علی نور آبادی؛ ناشر: انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، نوبت چاپ: اول-۱۳۸۳؛ صفحه ۹۶-۱۰۱٫
به این مطلب رای دهید.
00
لینک کوتاه شده