چند ماهی بیشتر از دوره سربازی محمد تقی نگذشته بود که نفس نفس زنان وارد خانه شد. با دستور امام به ترک پادگان ها، او هم فرار کرده بود.
از او خواستم تا مدتی در خانه بماند تا قیافه اش تغییر کند. سید محمد تقی زیر بار نرفت.
لبخند زنان گفت: مادر! من فرار نکرده ام که در خانه بنشینم. آمده ام که فعالیت کنم و اعلامیه های امام را پخش کنم. می خواهم به جای اینکه روبروی مردم باشم، در کنارشان قرار بگیرم.
موقع رفتن هم گفت: اگر کسی از سربازها آمد سراغ من، او را به داخل خانه راه دهید تا لباس هایش را عوض کند.
راوی: اشرف السادات سید عبادی: مادر شهید
کتاب سیرت رضوانی؛ زندگی نامه و خاطرات سردار جهادگر شهید محمد تقی رضوی، نویسندگان: عیسی سلمانی لطف آبادی و همکاران، ناشر: انتشارات سلمان، نوبت چاپ: اول – ۱۳۸۸؛ صفحه ۲۰٫
به این مطلب رای دهید.
00
لینک کوتاه شده
