محمدحسین روزبهانی:
شهید آرمان علی وردی سه ویژگی منحصر به فرد داشت:
ویژگی اول:
اول اینکه هر کاری را می خواست انجام بدهد، سعی می کرد در آن خیری هم به دیگران برساند؛ مثلاً زمانی که با ماشین به حوزه می آمد و قرار بود بعد از درس برای زیارت به حرم حضرت عبدالعظیم برود، سراغ تک تک طلابی که منزلشان شهرری بود، می رفت و می گفت:«من ماشین آورده م و می خوام برم حرم. اگه شما می رین منزل، می رسونمتون».
اگر فقط یکی دو نفر همراهش می شدند، یکی دیگر از طلاب را با خودش به زیارت می برد و برمیگرداند. خودم بارها با او برای زیارت هم سفر شدم. در شهرری هم از طلبه ها خواهش می کرد تا آنها را به منزلشان برساند. آنها را میرساند و بعد به زیارت می رفت.
ویژگی دوم:
ویژگی خوب دیگر او بی اعتنایی به پول و مادیات بود. به طرز شگفت انگیزی برای پول ارزشی قائل نبود. به محض اینکه متوجه می شد کسی به پول احتیاج دارد، هر چه در توانش بود به او قرض می داد و تأکید می کرد برای بازگرداندن آن اصلا عجله نکند.
در ایامی که به دلیل شیوع کرونا طرح ممنوعیت تردد با خودرو از ساعت ده شب اجرا میشد، من و یکی دیگر از طلبه ها به نام آقای آریش بعد از ساعت منع تردد می خواستیم به منازلمان برویم. برای رسیدن به منزل ما دو نفر باید از زیر دوربینهای اداره راهنمایی و رانندگی می گذشتیم و این یعنی جریمه دویست هزار تومانی وقتی آرمان متوجه شد قصد رفتن به منزل داریم با اصرار زیاد خواست که ما را با خودروی پدرش برساند.
هر چه گفتیم دویست هزار تومان جریمه می شوی گفت: «فدای سر رفقام دویست هزار تومن که چیزی نیست اگه داشتم دویست میلیون تومن برا راحتی دوستام هزینه می کردم.» ما را به منزل رساند و اتفاقاً جریمه ای هم برایش صادر نشد.
ویژگی سوم:
ادب سومین ویژگی بارز آرمان بود. در بدترین شرایط، وقتی از مسئله ای عصبی و ناراحت می شد، فقط می گفت لا اله الا الله. در طول کل مدت آشنایی ام با آرمان حتی یک کلمه زشت و رکیک یا اصطلاحی که معنایی دو پهلو داشته باشد، از دهان او نشنیدم.
کتاب آرمان عزیز، خاطرات شهید آرمان علی وردی. مجید محمدولی، صفخه ۱۲۰-۱۱۸.
به این مطلب رای دهید.
02
لینک کوتاه شده