برش یک:
قبل از انقلاب:
جلال معتقد بود تمام روحانیونِ وابسته به حکومت شاه، باید خلع لباس شوند. می گفت: اینها حرمت لباس پیامبر (ص) را از بین می بردند.
با چند نفر از دوستان شان به شناسایی این افراد می پرداختند. یکی از این افراد شخصی بود معروف به رئیس الواعظین که او را در کوچه ای خلوت، تنها گیر آورده و خلع لباسش کردند.
برش دو:
بعد از انقلاب:
بعد از انقلاب، برای مبارزه با اشرار به منطقه سمیرم و پادنای اصفهان اعزام شدند. در آنجا مشاهده کرد که عده ای روحانی نما، مردم را منحرف می کنند. کمر همت به افشای چهره واقعی آنها بست. سپس لباس روحانیتش را پوشید و برای تبلیغ ارزش های انقلاب در بین عشایر حضور یافت.
مردم که می دیدند، او پای در دلشان می نشیند، و راهنمائی شان می کند، پروانه وار، دور شمع وجودش را می گرفتند و از منحرفین فاصله گرفتند.
کتاب جلوه جلال، نوروز اکبری زادگان، نشر ستارگان درخشان، چاپ اول، ۱۳۹۵،صفحات ۳۴-۳۳ و ۵۳-۵۲٫
پاورقی: بیانی از امام خمینی (ره) در تأیید این نوع برخورد با روحانیون نفوذی در زمان حکومت طاغوت. البته در زمان حکومت اسلامی، نهادهایی برای برخورد با این چهره ها وجود دارد و وظیفه مردم فقط معرفی افراد خاطی به آن نهادهاست.
به این مطلب رای دهید.
00
لینک کوتاه شده