درس نمی‌خواندیم. به خیال خودمان فکر می‌کردیم مبارزه کردن واجب‌تر است.
محمد نصیحتمان می‌کرد؛ می‌گفت: «این چه حرفی است که افتاده در دهان شماها؟ یعنی چه که درس خواندن وقت مان را تلف می‌کند؟
باید هم درس بخوانید، هم مبارزه تان را ادامه دهید. آدم بی‌سواد که به درد انفلاب نمی‌خورد.»
کتاب یادگاران؛ جلد ۱۶؛ کتاب رهنمون، نویسنده: محمد رضا پور، ناشر: روایت فتح،تاریخ چاپ: چهارم- ۱۳۸۹؛ خاطره شماره ۱۸٫
به این مطلب رای دهید.
32
لینک کوتاه شده
