رعایت بیت المال در سیره شهید حسین املاکی

حسین نسبت به بیت المال خیلی حساس بود.

برش اول:

حسین رفته بود دوره آموزش دافوس. در نبود حسین، از طرف سپاه یک قطعه فرش برای مان آورده بودند. وقتی حسین آمد مرخصی و داستان فرش را به او گفتم ناراحت شد. گفت: زهرا خانم! از این به بعد هر وقت من نبودم و از طرف سپاه چیزی آوردند قبول نکنید. نمی خواهم چیزی از سپاه بگیرم.

گفتم: عیبی ندارد. بگویید پولش را از حقوقمان کم کنند.

گفت: اما بهتر است از این به بعد چیزی از سپاه قبول نکنید.

من هم قبول کردم.

برش دوم:

قرار بود با حسین برای مدتی خانه را ببریم سنندج. نیمه شب بود که سلمان از خواب بیدار شد و خیلی گریه می کرد. هر چه کردم نتوانستم آرامش کنم. حسین بلند شد رفت بیرون بعد ده دقیقه برگشت.

گفت: حسین آقا! پس چرا نمی رویم؟

گفت: ماشین نیست. ماشین خودم دست برادرم است و ماشین دیگری هم گیر نیاوردم.

گفت: با همین ماشین سپاه که جلوی خانه پارک است برویم.

گفت: نه! من با مال بیت المال بچه ام را به دکتر نمی برم.

گفتم: گرایه اش را بگو از حقوق مان کم کنند.

حسین زیر بار نرفت و دوباره رفت سر جاده، مدتی در سوز و سرمای زمستان ایستاد تا بالاخره توانست یک ماشین گیر بیاورد و بچه را بردیم دکتر.

راوی: زهرا سحری؛ همسر شهید

نیمه پنهان ماه، جلد ۳۲؛ املاکی به روایت همسر شهید؛ نویسنده: رقیه مهری آسیا بر، ناشر: روایت فتح، چاپ اول: ۱۳۹۶؛ صفحه ۵۲ و ۸۲٫